Od jakiegoś czasu ten wpis chodzi mi po głowie. Porozumienie bez Przemocy robi się coraz bardziej popularne. Dociera do coraz większej liczby ludzi. I to jest bardzo fajne. Cieszy mnie to bardzo i niech tak się dzieje. Jest w tym kilka rzeczy, która mnie martwią i smucą. O co chodzi? Opiszę to konkretnie poniżej.
Coraz częściej propagowaniem czy konkretniej prowadzeniem warsztatów NVC zajmują się osoby, które nie mają o tym tak naprawdę pojęcia. W praktyce wygląda to często tak:
1. Ktoś idzie na warsztat czy spotkanie NVC. Tak mu się podoba, że zapisuje się na kolejny warsztat. Całość trwa 4 dni. Dobra, pójdźmy nawet dalej. Ktoś poszedł jeszcze na kolejne 2 warsztaty i zrobiło się 8 dni. Po tych 8 dniach taki człowiek stwierdza, że zna już NVC i może prowadzić szkolenia.
2. Ktoś czyta pełno książek i artykułów o NVC. Przeczytał już wszystko. Uzbierał sam kasę na warsztaty albo skorzystał z jakiegoś programu i nie musiał wykładać pieniędzy. Nie ważne. Posiedział na warsztatach, porobił notatki. “O tak, teraz już wszystko jest jasne” – myśli taka osoba. I zaczyna warsztaty.
Jak to jest dla Ciebie? A jest jeszcze coś. Co, jeśli powyższe osoby trafiły na “trenerów”, którzy przeszli tę samą drogę co oni? Czyli “trener” “szkoli” osobę, która potem zostaje “trenerem” i “szkoli” następnych. Wnioski zostawię Tobie.
Oczywiście nie znam większości trenerów w Polsce. Są certyfikowani trenerzy i ten tekst nie jest o nich, bo nie mam aż takiej wiedzy w ich temacie. Piszę tutaj o większości osób, które po krótkim zetknięciu się z Porozumieniem bez Przemocy, zaczynają szkolić i tę swoją wiedzę przekazywać innym. Czemu tak o tym piszę i na to zwraca uwagę? Bo mnie to naprawdę boli. Coraz częściej spotykam się z ludźmi, którzy traktują to jako metodę. Mówią czy piszą “metoda Porozumienia bez Przemocy” i tak to postrzegają. “Metoda NVC w biznesie”, “Wychowanie dzieci w oparciu o metodę Marshalla Rosenberga” czy po prostu “Metoda Porozumienie bez Przemocy” – czy nie spotkałeś/-aś się z tego typu ogłoszeniami?
Porozumienie bez Przemocy NIE jest żadną metodą! Nie jest to też “czuję, bo potrzebuję”. Nie jest to też “Kiedy widzę, jak rzucasz zabawkami, to czuję złość, bo potrzebuję porządku.” czy inny podobny tekst.
Właśnie przez to widać m.in., że ludzie traktują to jako metodę.
Czym więc jest to całe Porozumienie bez Przemocy?
Oczywiście model NVC zawiera w sobie powyższe teksty, ale są one tylko narzędziami. Używanie tych narzędzi w taki sposób bardzo mnie smuci i, według mnie, robi więcej szkody niż pożytku, bo zatraca się sedno i istota tego, co chciał przekazać ludziom Marshall Rosenberg. Pomija się w tym coś bardzo ważnego – ludzi i kontakt między nimi. To jest dla mnie istota i głębia tego wszystkiego. To właśnie kontakt jest czymś, co tak naprawdę zbliża ludzi, buduje relacje i odnosi się do głębi serca człowieka. Dlatego mówimy o NVC, że to “język serca”. Kontakt sprawia, że ludzie są naprawdę “dostrzeżeni, wysłuchani i wzięci pod uwagę”.
Ale jest w tym coś jeszcze. Bycie z prawdą o mnie i drugim człowieku. I właśnie na tej prawdzie, szczerości, jakości i empatycznym kontakcie mi tak zależy. O to mi w tym chodzi. A wszystko i tak sprowadza mi się do jednego słowa miłość. To takie moje osobiste odczucia, rozumienie i ułożenie sobie tego wszystkiego. Jedno słowo, a znaczy dla mnie bardzo wiele i ma dla mnie wielką głębię. No a przecież miłość jest główną ludzką potrzebą i wszystko się do niej sprowadza.
Autor /
Dawid Grabski
Skomentuj